Aardbeving in Marokko, overstromingen overal op de wereld, maar vooral die in Libië, natuurramp na natuurramp… Het lijkt wel of onze moeder Aarde protesteert tegen de manier waarop er met haar omgegaan wordt! Drie en een half jaar geleden een misselijk-makend virus dat ons beroofde van vrijheden die we dachten nooit te verliezen en nu dan de natuurrampen die duizenden het leven kostten.
Dan zullen de mensen de handen wel ineenslaan, zou je denken. Maar, nee hoor…, de verkiezingen die nodig zijn omdat de stekker uit het kabinet getrokken werd, op een manier die op zijn minst vraagtekens oproept, moeten nog komen. Een dag of elf nadat onze volgende prins bekend is, zal Den Draai weer bemenst worden door ambtenaren en vrijwilligers die controleren of jij jij bent en of jij voor jezelf en voor een eventuele machtiger een rondje in mag kleuren.
En in de aanloop daarnaartoe rollebollen politici over straat en worden machtsspelletjes gespeeld. Overtuigingen die in het verleden zonder na te denken werden verdedigd, omdat je nu eenmaal in ‘de partij’ zat, worden zonder schroom overboord gekieperd. Partijhoppen lijkt een nieuwe hobby. Of zou het toch de verliefdheid op (of afhankelijkheid van) het pluche zijn?
Och, Patrick heeft er dan in ieder geval wat aan… Zullen we afspreken dat we allemaal een bakje koffie, thee of iets sterkers nuttigen als we de stem uitgebracht hebben? Nog wat nakletsen over of het potloodje makkelijk het roodgekleurde grafiet afgaf of dat je in de verleiding kwam om er eens goed met je tong langs te gaan, bijvoorbeeld? Het kan best gezellig worden én dan wint er in ieder geval één iemand aan deze vervroegde verkiezingsronde!
Afgesproken! Tot de 22e november aan de bar in Den Draai…
Argusoog