“…vanaf nul gestart en de wielen opnieuw uitgevonden…”


Je zou het bijna vergeten zijn door de coronapauze waarmee we te maken hebben gehad, maar er heeft een bestuurswissel plaatsgevonden in Den Draai. En niet alleen het bestuur kent nieuwe ‘poppetjes’, ook het beheer is in andere handen overgegaan. Mensen die ondanks de coronasluiting af en toe in ons gemeenschapshuis geweest zijn, om bijvoorbeeld plastic zakken te halen, hebben wel gezien dat er enorm hard gewerkt is en dat Den Draai een ware metamorfose heeft ondergaan. Maar dat was lang niet iedereen! Nu komt er wat meer ruimte en nemen de activiteiten in Den Draai weer toe en dus wordt het hoog tijd dat we kennis gaan maken met het nieuwe bestuur en met het nieuwe beheerders-echtpaar. Daarom ook hebben we een afspraak gemaakt en op een woensdag in de tweede week van juli, worden we verwacht, natuurlijk ín Den Draai…!
Het bestuur is aan het vergaderen en het is de bedoeling dat wij om 21.00 uur aansluiten. Vooraf worden we voorzien van een kop koffie en dan worden we naar een van de zalen geleid. Daar zitten Marcel Biemans, William Meulendijks en Marcel van Rijt. Tegenover hen zitten Patrick en Marga Nelemans. We nemen ook plaats, zodat we van start kunnen gaan met ons vragenvuur.
We starten met Marcel Biemans en we vragen hem hoe hij erbij kwam om toe te treden tot het bestuur van Den Draai.
Marcel antwoordt: ‘Dat is een hele goeie vraag… Nou, ik vond dat Den Draai moest blijven bestaan en aangezien ik in het Kontakt gelezen had dat er weinig animo bestond om een nieuw bestuur te vormen, vond ik dat het tijd werd om contact op te nemen met het bestuur van carnavalsstichting De Pottenbakkers. Den Draai is immers ook belangrijk voor de carnavalsvereniging en ik was daar actief als lid van de klankbordgroep. Ik legde aan Peter Otten en Erik van der Wallen voor hoe zij stonden tegenover het toetreden tot het bestuur van Den Draai. In eerste instantie zag Peter Otten het wel als een prima idee, maar het liep anders.
We zaten samen te filosoferen en op een gegeven moment kwam het idee op om Patrick Nelemans te benaderen. Hij had immers horeca-ervaring en was lid van de carnavalsclub. En hij zou dan als uitbater van Den Draai invulling kunnen geven.
Voordat we Patrick benaderden, namen we contact op met het bestuur van Den Draai. Dat vond een verstrengeling van besturen en een beheerder met nog een andere pet op niet echt een optie. Ik begreep wel wat ze bedoelden.
De opzet van het zittende bestuur zag ik wel zitten: weinig mensen en dus korte, directe lijnen. In het bestuur zou en zal namelijk snel geschakeld moeten kunnen worden met alle veranderingen in het vooruitzicht.
Toen we terug waren, gaven en Erik en Peter aan dat ze een bestuursfunctie in Den Draai eigenlijk toch niet zagen zitten. “We hebben eigenlijk wel genoeg, al…”, en dat snapte ik ook wel. Erik is toen nog wel met mij mee naar Patrick gegaan om de plannen aan hem voor te leggen.

Eigenlijk vonden we allemaal dat er meer samenhang moet komen in Zeilberg en als we dan Den Draai een andere invulling zouden geven, kon iedereen er voordeel bij hebben. Ook de gemeenschap van de Zeilberg.”
Oké…, toen kwam jij bij Patrick aan en hoe reageerde Patrick?
Marcel gaat verder: “Ja, ik kwam met het verhaal bij Patrick en hij was eigenlijk best wel meteen enthousiast. Maar toen kwam het volgende verhaal…: Patrick wilde Den Draai erbij gaan doen, dus beheerder en ook ’t Vertierke aanhouden. Maar dat zag het oude bestuur van Den Draai, zoals gezegd, niet zitten. Eén kapitein op twee schepen… En daar zat natuurlijk ook wel wat in. Dus er moest door Patrick een keuze gemaakt worden en dat hebben we toen bij hem neergelegd.
Patrick werd dus eigenlijk opgescheept met een moeilijke keuze… En vanaf dat moment kwam ook Marcel van Rijt in beeld. Marcel ondersteunde Patrick al langere tijd op het gebied van ICT, het beheer van de website, de organisatie van toernooien, etcetera. Patrick heeft Marcel toen gevraagd of hij hem zou blijven ondersteunen als hij ‘de weg over zou steken’. Marcel zegde toe en zo was er een nieuw bestuurslid… Marcel maakte wel het voorbehoud: “Ja, ik zie wel wat ik kan doen en voor hoe lang. Ik ben niet echt een bestuursmens…”
Laten we Patrick eens aan het woord laten, want nu hebben we het alleen maar óver hem… Patrick, wat dacht jij toen ze bij jou aanklopten?
Patrick: “Het is eigenlijk meer zoals je zegt… Ik wilde in eerste instantie beide kanten van de weg doen, maar toen kwam corona. Dat was natuurlijk niet goed; in ieder geval we moesten toen echt helemaal dicht. En dan ga je nadenken. Misschien moeten we toch maar eens met het bestuur van Den Draai gaan praten, Marga en ik. Het was nogal een stap! Want hoe moest ik het dan aan de andere kant laten lopen. Bijna tien jaar intensief werken en dan zou dat in één keer aan de kant gezet moeten worden. Maar ja, wij worden ook ouder en na tien jaar hard werken hadden we niet echt iets over kunnen houden. Dat moest echt anders. En dat was de reden voor mij om eens met het bestuur van Den Draai te gaan praten. Ik wilde weten wat er mogelijk was en ik wilde weten of ik daar wel een reserve op kon bouwen.
Toen we bijgepraat waren, hadden we best wel interesse in Den Draai en dat zag het bestuur ook wel zitten. Na dat gesprek hebben Marga en ik flink overlegd en we vroegen ons af of we het aandurfden. Natuurlijk hadden we in ’t Vertierke ook veel verenigingen binnen, maar een gemeenschapshuis, dat was toch wel even iets anders! Alhoewel…, toen we er beter over na gingen denken, kwamen we tot de conclusie dat zo’n tachtig procent van de bezoekers in ’t Vertierke er ook was vanwege verenigingen waarbij ze betrokken waren: darters, voetballers, de motorclub, etc.
Natuurlijk begrepen we wel dat het in Den Draai toch wel anders zou zijn, want daar ging het over honderd procent verenigingen en verenigingsmensen. Dat was toch wel een stap zetten en we moesten ons echt afvragen of we daar een toekomst in zagen. Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen en natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die daar vraagtekens bij zetten, omdat ze een andere mening hebben. Maar ja, dat blijf je toch houden.
We zijn het gesprek aangegaan met Den Draai en hebben alles doorgenomen. Vervolgens hebben we contacten gelegd met de mensen die in ’t Vertierke hun clubhuis hadden. We hebben ze gevraagd of ze bereid waren mee de stap naar de andere kant van de Blasiusstraat te zetten en we kregen eigenlijk alleen maar positieve reacties! Dat maakt het wel iets makkelijker om zo’n groot besluit te nemen.”
Mooi, dan zijn we nu bij de tweede Marcel aanbeland. Marcel van Rijt…, jij zei, toen Patrick dat vroeg, natuurlijk gelijk: ‘Ja, dat zal ik wel eventjes doen’?

Marcel: “Nou nee, eigenlijk niet, nee. Het is niet zo dat ik een bestuursfunctie ambieerde en het is ook niet zo dat ik zo betrokken ben bij de Zeilberg. Ik ben wel een echte Zeilberger en ik heb er eigenlijk ook altijd wel gewoond, minus een korte uitstap richting Heiakker, maar ik ben wel altijd een Zeilberger gebleven. Al wist ik eigenlijk niet veel van het hele verenigingsgebeuren en, met name van Den Draai, wist ik eigenlijk niets. En ja…, natuurlijk vond ik het ook grote zonde als Den Draai dicht zou gaan. Dat zou iedereen toch erg jammer vinden!? Ik kon dat niet laten gebeuren. Zoals Patrick al aangaf, heb ik hem altijd gesteund en dat was eigenlijk mijn eerste insteek: Als Patrick de weg over zou gaan dan zou ik hem ook daar blijven steunen. Gaandeweg het proces werd duidelijk dat het wel serieuzer ging worden en toen heb ik gezegd: ‘Oké, bestuurslid prima, het is niet dat ik het ambieer, want dan moet je eigenlijk heel erg betrokken zijn bij het geheel en als ik eerlijk ben, wist ik niet eens hoe het ervoor stond bij Den Draai. Ik heb toen gezegd: ‘Oké, dat ga ik doen en we zullen wel zien hoe het gaat lopen; maar nogmaals, het is niet mijn ding, dus kijk alvast uit naar versterking of uitbreiding. De ondersteuning wil ik natuurlijk best wel blijven geven.”
Toen Marcel aangaf dat jullie uit moesten kijken naar versterking kwam William in beeld?
William: “Eigenlijk wel, ja. Marcel belt mij wel vaker en op een gegeven moment ging het er voorzichtig over. Het werd eerst in de week gelegd. Ik heb best wel een tijdje ervaring als bestuurslid: binnen het ZLTO-bestuur, binnen de subsidieclub en ook landelijk en provinciaal. Maar het meeste is afgesloten; de laatste functie hier in Deurne heb ik een aantal jaren terug neergelegd. Ik had geen tijd meer omdat ik bezig was met bouwen. En nu bied ik eigenlijk alleen nog wat ondersteuning aan bij Agrarisch Zeilberg. Daarbij kwam dat ik me best wel wat geërgerd had aan hoe zaken liepen met Den Draai. Je leest dan wat in de krant over Den Draai en dan denk je: “Dat moet toch ook op een andere manier kunnen!” En toen belde Marcel mij inderdaad.
Vroeger is er ook best wel wat gedoe geweest met het bestuur van Den Draai. In het verleden zou ik het niet geambieerd hebben, maar nu, in een nieuw bestuur, een frisse start met een nieuwe opzet…, dan wil ik wel mee gaan denken en werken. Zeker ook met het oog op een nieuwe beweegvoorziening die er toch in Den Draai zou moeten komen en die ik belangrijk vind voor Zeilberg.”
Op dit moment zijn er dus drie personen in het bestuur?
“Klopt,” vervolgt Marcel Biemans, “dat zijn William Meulendijks, Patrick Nelemans, ik… en er is één grote hulp in de persoon van de andere Marcel! Marga maakt als partner van Patrick deel uit van het beheer.”
Het is een raar jaar geweest waarin eigenlijk niet veel gedaan kon worden. Maar voor Patrick geldt dat er eigenlijk ook heel veel wél gedaan is kunnen worden. Hij heeft met hulp van enkele vrijwilligers Den Draai helemaal omgetoverd. Er is een complete metamorfose doorgevoerd! Dat is echt geweldig…, heel mooi. En hoe zit dat met jullie als bestuur? Zijn jullie in dit jaar ook actief geweest en dan met name op bestuurlijk niveau?
“Natuurlijk,’ zegt Marcel Biemans, “sowieso maandelijks met het bestuur. Maar we hebben ook overleg gehad met de Gemeente over de beweegvoorziening in Den Draai. Daarbij is het belangrijk om te vertellen dat we als bestuur met een blanco houding begonnen zijn. De geschiedenis die er ligt in Zeilberg binnen Den Draai, binnen de Dorpsraad, maar ook binnen de Gemeente, daar zijn wij niet mee ’besmet’ en dat willen we ook niet. Misschien dat we later daarop worden afgestraft, maar dat zien we dan wel weer.
We benaderen de gemeente met een open vizier en we wachten graag af wat de gemeente voor ideeën heeft. De overleggen verlopen hartstikke goed. De gemeente weet welke wensen er leven bij de school. Bovendien moet de beweegvoorziening niet alleen de school bedienen, maar ook anderen. Dat betekent dat er ook kleed- en wasruimten moeten zijn. We zijn nu aan het bekijken wat de maximale mogelijkheden zijn voor een zo breed mogelijk publiek, maar zeker ook voor school. Het heeft allemaal nog niet echt in een stroomversnelling verkeerd, want corona remt toch veel af.”
Hebben jullie echt geen last van het verleden?
Marcel van Rijt: “Nou, ik kom er echt helemaal nieuw in en dan hoor je van de Dorpsraad bijvoorbeeld, dat die al veel teleurstel-lingen achter de rug heeft. Soms was het vier stappen vooruit en drie terug, of misschien wel vier of zelfs vijf stappen terug. Maar dat is wat zij meegemaakt hebben. Zij hebben en houden dat gevoel, maar daar gaan wij niet in mee. Dat hebben we direct gezegd: We stappen er met een blanco vizier in! En op dit moment verloopt het overleg met de gemeente hartstikke fijn! Ik wil niet zeggen dat het straks niet anders zal zijn. Misschien zeggen we straks ook wel van hoi, doei, het wil niet. Maar tot nu toe hebben wij stappen gezet…, dat voelen wij echt zo.”
De beweegruimte heeft jullie prioriteit?
“Nou, dat is een van onze prioriteiten, het andere is het gebouw”, neemt Marcel Biemans het stokje weer over. “Er is binnen al heel veel gedaan, maar aan de buitenkant moet nog heel veel gebeuren.
De onderhoudssubsidie is inmiddels ontvangen en al aange-sproken. De luchtvoorziening had natuurlijk prioriteit, ook gezien corona. Maar we hebben niet blind geïnvesteerd. De gelden kun je maar een keer uitgeven en als we straks moeten verbouwen in verband met de beweegvoorziening, dan moet het niet zo zijn dat je alles wat nu aangepast is, weg moet gooien. Dus daar is ook stevig rekening mee gehouden!”

Patrick vult aan: “De afzuigingsventilatoren in de grote zaal werken nog prima. Ik heb de plafonds pas schoongemaakt en de lampen ontdaan van de confetti die er nog allemaal op lag en toen merkte ik dat die ventilatoren flink afzuigen!” Marcel gaat verder: “In de aanloop naar de afgelopen verkiezingen moesten we drie zalen gebruiksklaar maken mét de benodigde afzuiging. Dat is prima verlopen. Er is toen aan de standaardeisen voldaan.”
Werken jullie hetzelfde als het vorige bestuur?
“We zijn echt helemaal vanaf nul gestart en eigenlijk hebben we de wielen opnieuw uitgevonden, om het zo maar eens te zeggen,” aldus Marcel, “want we willen het niet doen zoals het was, we willen het doen zoals wij denken dat het moet! In feite is het zo dat we het helemaal opnieuw opgezet hebben. Dat heeft best wel wat tijd gekost, maar dat wisten we van te voren. Elk bestuur wil op z’n eigen manier kunnen draaien.”
De prioriteiten die leefden en leven bij het bestuur zijn nu uitgebreid aan de orde geweest. Maar Patrick, jij hebt natuurlijk ook heel andere prioriteiten? Jij zult omzet moeten draaien…
Heb je alle verenigingen vanuit het Vertierke mee kunnen nemen?
Patrick: “De meeste wel, zoals ik al zei, en van de verenigingen die al in Den Draai zaten, heeft eigenlijk niemand gezegd: “We stoppen ermee, nu jullie erin zijn gekomen.” Zo hebben we een bezetting die een mooie mix kent van jong en oud. Er zijn nog wel wat gaten binnen de bezetting, maar die probeer ik op te vullen. Ik ben toch alle dagen hier, maar hoe we dat precies kunnen gaan doen, moeten we nog even bekijken. Mensen komen met vragen of er ook weer gegeten kan worden. Dat moeten we nog even bekijken. Het moet passen in het hele gebeuren, maar ja, natuurlijk willen dat wel weer gaan doen. Al kan ik nu nog niet zeggen hoe vaak per week en wat het dan gaat kosten. Dat zal de ervaring ook moeten uitwijzen als we straks weer meer kunnen en mogen. We moeten onszelf niet voorbij gaan lopen, want we willen het wel goed doen, voor iedereen die er al zit!
We hebben contact gehad met onze voorgangers en die hadden al aangegeven dat er veel tijd in gaat zitten. Dat hebben we inmiddels ook al ontdekt, want het zijn toch zestien uur op een dag en dat zeven dagen per week! Ook om de vrijwilligers die me geholpen hebben binnen te kunnen laten werken, want als zij voor mij bezig zijn, kan ik niet thuis op de bank gaan zitten, natuurlijk!”
Welke clubs ben je kwijtgeraakt door de verhuizing?
Patrick: “Het biljarten en dat is jammer. Maar het beleid van de Deurnese Biljartbond is dat er geen competitiebiljart mag plaats-vinden in een gemeenschapshuis, zolang er cafés zijn waar men kan biljarten. En van de darters zijn enkele teams gestopt of elders gaan gooien.
De andere dartteams, tafelvoetbalteams, motorclub MC Deurne en de spaarkas zijn allemaal ondergebracht in een vereniging die Den Draai als clubhuis en competitieruimte heeft. ZSV heeft aangegeven dat het de sinterklaasviering weer bij ons wil houden, motorcrossclub Deurne wil hier de vergaderingen houden en de carnavalsstichting heeft aangegeven ook mee te gaan naar Den Draai. Hun jaarvergadering is inmiddels al hier gehouden.”
Marcel Biemans: “Wij hebben graag dat duidelijk is dat we als bestuur vinden dat het belangrijk is dat we ons binnen Den Draai aan de regels houden. Dat geldt voor ons en dat geldt ook voor Patrick en Marga. We weten wat mag en wat niet mag! Wij willen goede banden onderhouden met de mensen aan de andere kant van de straat, want ook samenwerking met hen is belangrijk!”
Komt er een opening of een open huis of iets dergelijks?
Een enthousiast Patrick: “Jazeker! We willen op 3 oktober a.s. een open dag organiseren en we hopen dat er dan weer veel mag. Dat
14
doen we samen met gebruikers en met DMG. De Deurnese omroep zal de hele dag vanuit Den Draai uitzenden. Verenigingen kunnen zich dan presenteren en promoten en ze kunnen die dag gebruiken om leden te werven. Hoe ze dat doen, mogen ze zelf weten. Met een aantal ben ik al mondeling in overleg en er is best wel animo! We gaan ze allemaal aanschrijven. Dat is allemaal ’s middag tussen twaalf en een uur of vijf. Het is de bedoeling dat mensen dan een kijkje komen nemen, want we zijn hartstikke trots! Mensen mogen echt zien wat we samen met de vrijwilligers hebben gedaan! Herman en Armand, de vrijwilligers, zijn net zo trots als wij en hun werk mag echt bewonderd worden. De dag willen we afsluiten met gezellige muziek van de band 3Cover. Daarom is het echt wel belangrijk dat we dan weer wat meer mensen mogen ontvangen! Dat maakt het toch allemaal veel gezelliger…”
Zijn afscheidsvieringen en dergelijke nog altijd mogelijk in Den Draai?
“Zeker,” zegt Patrick, “als de mensen komen kijken, dan zullen ze zien dat de bar verplaatst is. Dat maakt dat er grote groepen in Den Draai kunnen komen voor bijvoorbeeld afscheidsvieringen, maar ook voor voorstellingen. Vanuit nagenoeg de gehele foyer is vrij zicht op het podium in de grote zaal, als de schuifwand open is. Dat betekent dat we erg veel mensen kunnen plaatsen.”
Kijk, dat is mooi… Maar we houden ermee op. Het verhaal is al veel te lang en eigenlijk kennen we een betere manier om kennis te maken met het bestuur en het beheer: Op zaterdag 3 oktober a.s. met z’n allen gaan kijken en klamp dan de heren en dame gewoon even aan om nader kennis te maken!