‘Alles wat je meemaakt in je leven, kun je ook positief draaien en daar kun je anderen dan weer mee helpen…’

Rijd je richting Griendtsveen, dan zie je op de hoek van de Griendtsveenseweg en de Klaverweg een boerderij met in de voortuin een groot bord. ‘Bo-Kado Workshops’ staat er groot op te lezen. Wanneer je net voor dat bord rechtsaf de Klaverweg indraait, zie je direct links, dus achter de boerderij, een atelierhuisje met parkeerplaatsen ervoor. Dat is het domein van Bonetta Stelpstra-Kuunders; een plek waar creativiteit hoogtij kent en waar er nauwelijks grenzen bestaan, maar waar vooral ruimte is voor mogelijkheden!
Bonetta woont er, samen met haar man Mark. Dochter Chelsi is een jaar geleden ‘uitgevlogen’ en woont in het centrum van Deurne. Bonetta heeft in haar mobiel een tijdalarm ingesteld staan, zodat ze niet vergeet haar dagelijks even te bellen. “Moet dat met een alarm?”, hoor ik u bijna vragen. Nou, als je een avond met Bo (zo mogen we haar noemen) hebt doorgebracht voor een workshop of een interview zoals in ons geval, dan kun je begrijpen dat er zonder zo’n alarm wel eens iets tussendoor kan glippen, waardoor het belangrijke moeder-dochter-dingetje vergeten zou kunnen worden! Want als je het over enthousiasme hebt, dan kom je dat bij Bo zo ongeveer in het kwadraat tegen! Een spraakwaterval dus en dat betekent ook dat we schrijfstof genoeg hebben na een avondje aanschuiven in het knusse atelier! Daar had ze ons overigens al voor gewaarschuwd…
Bo leest het Kontakt goed, want ze kende het begin van menig In gesprek met… “O ja, jullie willen eerst koffie, hè, voordat we gaan zitten voor het interview, toch?” En ja, kijk, dan is voor ons het ijs natuurlijk meteen gebroken!
Terwijl we van onze koffie genieten, luisteren we naar het levensverhaal van Bo. En ik zeg echt niets teveel als ik zeg dat ze gedurende de halve eeuw die ze op deze aardbol beweegt, meer heeft meegemaakt dan menig ander! Natuurlijk gaan we niet haar hele doopceel hier lichten, want dat vinden we ten eerste niet gepast en ten tweede zou ons dat ongeveer drie Kontakten kosten! Wat we wel kunnen vertellen, is dat Bo een ‘Grunningse’ is van geboorte. Ze woonde lang in Ten Boer en vestigde zich, toen ze eenmaal volwassen was in Assen. Ze kreeg samen met haar toenmalige partner dochter Chelsi, werd na een vervelende periode op een minder leuke manier alleenstaande moeder, maar vond de periode die toen volgde, geweldig. “Samen met Chelsi genoot ik van het kleine, simpelweg omdat het grote plotseling niet meer mogelijk was!” Die periode heeft haar heel veel levenslessen gebracht en al had ze het in die tijd echt niet breed, dochter Chelsi heeft dat nooit zo ervaren, vertelt ze met niet geveinsde tevreden-heid. “Alles wat je meemaakt in je leven, kun je ook positief draaien en daar kun je anderen dan weer mee helpen…”, komt er als levensles en ze vervolgt: “We waren gelukkig samen en we hadden het prima, we zochten niet naar een partner of naar een nieuwe papa; we konden het alleen ook wel af… en Chelsi zei achteraf dat het de mooiste tijd uit haar leven was”.
Maar het leven loopt altijd anders dan verwacht… Tijdens een bijeenkomst ergens in het land, kwam Bo ene Mark tegen. Mark was een koeienboer uit Zeilberg. In eerste instantie had Bo nog iets van ’eeh…, nee…, dat hoeft voor mij niet…’. “Maar,” zegt ze: “ik vond hem toch wel heel erg leuk! En dat bleek al snel wederzijds te zijn. We spraken af en van het een kwam het ander. Wat ik niet verwacht had, gebeurde dus toch! Ik werd verliefd…, maar ik had ook Chelsi nog…” Als dat al problemen op zou kunnen leveren, zoals ze dacht, dan was die gedachte al heel snel weggepoetst. “Chelsi was helemaal weg van Mark! De klik tussen die twee, was gelijk aan de klik die ik direct had met Mark.” Het duurde dan ook niet erg lang, of er kwam een eind aan de afstandsrelatie. De reis naar Assen of naar Zeilberg was al snel niet meer nodig. Bo en dochter Chelsi kozen voor Zeilberg…, nee, voor Mark, natuurlijk!
Daar heb je natuurlijk nooit spijt van gehad?
“Nou, van Mark niet, maar van de keuze voor Zeilberg…, dat heeft wel even geduurd! De eerste twee-en-een-half jaar was het best wel moeilijk. Mijn dochter ging naar de basisschool en als ik haar dan bracht, zag ik andere moeders kijken en wijzen. Althans, zo voelde het. Aansluiting had ik echt niet zomaar! Dat was best wel moeilijk. Maar alles went, hè! En nu geniet ik echt van de plek waar we wonen!”

Voordat hij de koeien gaat verlossen van een flink aantal liters melk, komt Mark ook nog even het atelier binnengewandeld. Hij drinkt een kop koffie mee en weet in de korte tijd dat hij binnen is zoveel complimenten over de workshopleidster Bo voor het voetlicht te brengen, dat hij ons nog nieuwsgieriger gemaakt heeft dan we al waren.


Bij het binnenkomen van het atelier begon het namelijk al… een heerlijke ledergeur drong onze (niet door corona aangetaste) neusgaten binnen… heerlijk! En dat was niet gek, natuurlijk, want het atelier staat vol met tassen, portemonnees, sleeves en ga zo maar door. En vast aan het atelier is de ‘snijkamer’ (nee, geen operatiekamer, maar de ruimte waar het leer op maat wordt gesneden) en in die ruimte staan rekken vol dierenhuiden!
Bo, kun je ons vertellen hoe dit prachtige initiatief ontstaan is?
Bonetta lacht en vertelt: “Het is eigenlijk ontstaan uit een uit de hand gelopen hobby. Ik wilde een tas hebben die je niet zomaar in elke winkel kon vinden. Die waren vaak te recht, te groot of te klein, te zwaar en ze hadden geen spannende vormen of stoere uitstraling. Ik wilde een uitdagende tas, anders dan anders en niet een tas waar ik meer mensen mee zou zien lopen. En als je die niet kunt kopen, dan maak je die toch zeker zelf…
Zo is van mijn uit de hand gelopen hobby op 1 januari 2014 “mijn bedrijf” voortgekomen. Naast workshops geven, maak ik ook veel producten die dan op de markt komen. En omdat ik de naam ‘Bo-Kado Workshops’ niet vond passen bij de producten die dan in de winkels kwamen te liggen, ben ik op zoek gegaan naar een andere naam. Deze was al snel gevonden. B = BO – K = Kado en W = Workshops en ’72 is mijn geboortejaar. Dat vond ik wel leuk om erachter te zetten. En zo is BKW72 ontstaan.”
De producten die Bo op de markt zet, kun je in heel Nederland tegenkomen. Ze levert namelijk door het hele land en datzelfde geldt voor haar workshops. “Ik reis wel eens ‘even een dagje’ op en neer naar Groningen of Friesland om daar een workshop te geven!”, lacht ze. “Afstanden doen mij niet zoveel. Voor mij is het onderweg zijn voor enkele uren heel gewoon. Ik heb mijn familie natuurlijk ook niet aan de deur wonen, dus dan zijn reisafstanden van een kilometer of tweehonderd enkel niet bijzonder.”
Dan terug naar de workshops die je geeft. Kun je daar ook iets over vertellen?
Domme vraag, natuurlijk, want vertellen kan Bo als de beste! En ze steekt dan ook direct van wal: “Ik vind het heerlijk om mensen er toe te bewegen dat ze hun creativiteit ontdekken. Iedereen is namelijk creatief! Iedereen kan dingen ontwikkelen en misschien heeft de een wat meer hulp nodig dan de ander en misschien moet de een er wat meer tijd in stoppen dan de ander, maar uiteindelijk komt iedereen tot een resultaat! En bij mij is het niet dat iets moet zijn als een vooraf gepland voorbeeld. Laat het ontstaan! Zo doe ik het zelf ook… Ik zie een stuk leer, ik zie een vorm en ‘plop’…, een idee ontstaat! Tijdens het gebruik van een agenda merk ik dat ik ruimte tekort kom voor losse notities en dan bedenk ik stante pede een oplossing. Een extra vak voor of achter op de omslag om losse aantekeningen in te bewaren, voorkomen het loskomen van de kaft van de agenda door de daar bewaarde losse vellen. Dat pas ik toe en, jawel, het werkt! En dat probeer ik mijn ‘cursisten’ ook te laten doen. Laat je fantasie de vrije loop…, niets moet, alles kan!”
Hoe lang is men dan bezig?
“Tja, dat kan ik niet zeggen… Wanneer is iets klaar? Weet jij hoelang het duurt voordat je klaar bent met iets bedenken en maken wat je nog nooit gemaakt hebt? Nee…, ik ook niet! Dus er zit niet echt een eindtijd aan! De mensen zijn bezig zolang ze nodig hebben om hun product klaar te hebben!”, vertelt Bo.
Dit klinkt misschien een beetje raar, maar het blijkt toch echt zo te zijn. Want Mark vertelde tijdens zijn korte bezoek ook al over workshops die uitliepen tot diep in de nacht. “Ik ging op een gegeven moment maar naar bed, want ’s ochtends moest ik toch weer present zijn om te melken. En om half drie hoorde ik Bo ook tussen de lakens schuiven…!”
Bo gaat verder: “Het liefst werk ik met kleine groepjes die ook bij elkaar horen. Dan is de onderlinge sfeer al vertrouwd en durven mensen elkaar ook aan te spreken en komen er ook andere dingen op tafel. Tijdens de workshop is dan gezellig, maar er is ook ruimte om over leuke en minder leuke dingen te praten. Dat maakt het zo heerlijk persoonlijk. Ik geniet ervan en ik merk dat de mensen daar ook behoefte aan hebben!”
Dan krijgen we een versnelde mini-workshop. Het is al later dan we vooraf ingeschat hadden, maar nogmaals, het enthousiasme van Bo werkt echt aanstekelijk. Terwijl ik luister en foto’s maak, is mijn redactiegenoot Stefan zo vriendelijk om die mini-workshop te ondergaan.
Het begint met het bekijken van de grondstof. Bo komt met een koeienhuid aangedragen die ons nog eens duidelijk doet beseffen hoe ontzettend groot zo’n dier eigenlijk is…

Dan neemt ze een stuk leer en legt dat op de snijtafel. “Kijk”, zegt ze, “ik zie hier een stuk dat niet recht is. En ik houd niet van rechte stukken. Ik zie in zo’n oneffen stuk eigenlijk wel een mooie flap…” We kijken met haar mee… Dan neemt ze een snijmes dat lijkt op een pizzasnijder. De vorm die ze voor ogen heeft wordt uitgesneden, met aan de bovenkant de ‘scheve’ kant. Ze vouwt het leer dicht tot een beursje en plotseling zien wij ook waar het naartoe moet…!

Geduldig gaat ze stap voor stap door het proces van idee, naar uitvoering, naar eindproduct. Stefan is een gewillig cursist en ik geniet van de wisselwerking tus-sen workshopleidster en amateurbeursmaker…! Van de tussen-stappen maak ik foto’s, want anders zou u het waarschijnlijk niet geloven! Stefan gaat helemaal op in het creatieve half uur dat Bo hem aanbiedt!
Nou, wij zijn snel overtuigd! Het is ontspannen, spannend, leer-zaam, creatief, ruimte scheppend, en ga zo maar door! We raden deze workshop echt wel aan. En mocht u toch niet overtuigd zijn van uw eigen kunnen… (we kunnen ons dat nu eigenlijk niet meer voorstellen!), dan zijn er ook erg veel door Bo vervaardigde creaties te koop als armbanden, sleutelhangers, clutches, iPad- of lap-topsleeves, portemonnees en tassen in alle maten!

Tevreden bekijken workshopleidster én cursist het eindresultaat:


Wel zelf aan de slag? De kosten van een workshop is afhankelijk van wat je wilt gaan maken. Logisch natuurlijk, want het materiaal bepaalt een groot deel van de prijs! Maar ook voor kinderfeestjes is zo’n workshop geschikt. Met de kinderen een geldbuideltje, een armband, sleutelhanger of portemonnee maken? Dat kan voor een bedrag van € 12,50 per persoon en een ouder/kind-middag, waarbij je ieder iets voor jezelf maakt, kost € 19,50 per persoon.
Bo-Kado is geopend van woensdag t/m zaterdag van 09.00 tot 17.00 uur en ook op woensdagavond van 19.00 tot 23.00 uur. Adresgegevens: Klaverweg 1, tel. 06 48568578, www.bkw72.nl