‘Het zou een plek binnen Zeilberg moeten worden, gedragen door alle Zeilbergse mensen’
Terwijl er op de hoek van de Blasiusstraat en Jagerweg een viertal mooie ruime woonzorgboerderijen uit de grond worden getimmerd, wordt het tijd om daar eens wat meer aandacht aan te besteden. Immers de gebouwen krijgen vorm en op de grote banners die aan het bouwhek hangen worden mensen opgeroepen om te komen werken op die plek. Niet nu al, als bouwvakker, maar straks, begin 2019, als de woonzorgboerderijen plaats bieden aan een kleine dertig bewoners. U begrijpt het, dit In gesprek met… is gewijd aan de nieuwe zorgboerderijen van de Zorgboog die in Zeilberg gebouwd worden. Vier boerderijen die woonruimte moeten gaan bieden aan eenentwintig dementerenden en aan zeven ouderen met een lichamelijke beperking. Mensen die vierentwintig uur zorg moeten krijgen.
Een aantal jaren geleden werd de start gemaakt met dit project door een groep fanatieke dorpsbewoners, die vonden dat er iets moest gebeuren in Zeilberg: de leefbaarheid in stand houden. In Den Draai werden destijds de plannen ontvouwen en in overleg met de Provincie werd de eerste aanzet gegeven. De Gemeente Deurne werd min of meer voor het blok gezet: de Provincie gaf aan dat de zorgboerderijen onder voorwaarden gebouwd konden worden en de werkgroep legde dat bij de Gemeente neer. Als partner werd De Zorgboog gevonden en vervolgens werden de plannen verder uitgewerkt. Nu zijn het geen plannen meer, maar is het project in een afrondende fase aanbeland!
Van Olaf van Nugteren kwam het verzoek om in het Kontakt ruimte vrij te maken, nu er invulling gegeven moet worden aan bemensing van zorg, vrijwilligers én bewoners. Natuurlijk zijn we daar graag toe bereid geweest en u leest in dit In gesprek met… wat Olaf (Vrijwilligerswerk), samen met Vera Verdonschot-van der Kant (De Zorgboog), ons kan vertellen over de zorgboerderijen.
Ze hebben maar een half uurtje tijd, want dan staat de volgende vergadering al weer op het programma voor het tweetal. Ze hebben het er maar druk mee! Laten we eerst Vera wat nader voorstellen. Vera is hoofd-woonverpleging bij De Zorgboog en woont in Heusden. Dat betekent overigens niet dat ze de Zeilberg niet kent, want Vera heeft tot ze het ouderlijk huis verliet altijd aan de Clarinet gewoond. Vera: “Als hoofd-woonverpleging ben ik verantwoordelijk voor de gang van zaken in de zorg in twee centra. Ik zal mijn tijd verdelen over het kleinschalig wonen in Someren-Eind en Zeilberg. Beide plaatsen zijn vanuit mijn woonplaats makkelijk te bereiken en dat is fijn.” Dan Olaf van Nugteren. Olaf is als vrijwilliger al bekend in Zeilberg. Hij was o.a. bestuurslid van Den Draai, was actief bij de organisatie van Zeilberg 100 en De Nacht van Zeilberg en heeft zich op allerlei manieren ingezet voor de leefbaarheid in Zeilberg. Olaf woont in de wijk De Jager en is straks zo ongeveer ‘buurman’ van het nieuwe complex. Zo is hij er ook bij betrokken geraakt. Olaf: “Voor aanvang van de werkzaamheden zijn enkele mensen uit de wijk gevraagd om aanspreekpunt te zijn, zodat de communicatie tussen de bouwmaatschappij, De Zorgboog en de bewoners van de wijk vlot zou verlopen.” Behalve Pieter Manders, werd dat ook Olaf. Vanuit die positie kwam hij ook in aanraking met het onderdeel ‘Vrijwilligers’; een belangrijke tak waar zorgwoningen in deze vorm mee te maken hebben. Hem werd door De Zorgboog gevraagd om mee te denken over en mee te werken aan de opbouw van een vrijwilligersploeg. Naast Olaf zijn er meer mensen bij betrokken. Denk daarbij aan Mart Wijnands namens de KBO, Koen d’Hoe als directe buurman en Wil Tielemans van De Zorgboog. Ook vanuit Agrarisch Zeilberg wordt iemand afgevaardigd. Vooralsnog gaat het om de invulling van het zgn. achtererf, de ruimte tussen de gebouwen en het kavel van Koen d’Hoe. In een later stadium wordt een weiland naast de woonzorgboerderijen in bruikleen genomen dat verder invulling zal krijgen in samenwerking met onder andere Agrarisch Zeilberg.
De invulling van de omgeving van de boerderijen moet weloverwogen gebeuren. Er moet veiligheid zijn, maar ook ruimte voor activiteiten voor bewoners en omwonenden. Het zou dus zomaar kunnen zijn dat er straks een volière geplaatst wordt die door een liefhebber uit het dorp wordt bijgehouden, waarbij een bewoner die ook affiniteit heeft met klein gevogelte wordt meegenomen in de verzorging. “Dat zou het summum zijn”, vertelt Olaf. Activiteiten door dorpsgenoten, al dan niet in samenwerking met bewoners. Het zou een plek binnen de Zeilberg moeten worden dat gedragen wordt door alle Zeilbergse mensen. Die zouden op elk moment binnen moeten kunnen lopen, daar activiteiten kunnen ontplooien, waar de bewoners van mee kunnen genieten. Al dan niet actief!”
En Vera vult aan: “Dat zou inderdaad geweldig zijn! Stel, je hebt zin om een taart te bakken, dan doe je dat niet thuis, maar ‘op locatie’: In de keuken van een van de woonzorgboerderijen! Of je zingt in een van de koren in Zeilberg en houdt eens een repetitie in een van de boerderijen, zodat de bewoners van de zangkunsten kunnen genieten. Dat zou toch geweldig zijn!”
We gaan hard… Kunnen jullie eerst eens aangeven wanneer de boerderijen woonklaar zijn?
Vera: “De bouwkundige oplevering is in november van dit jaar en de eerste bewoners worden in de loop van het eerste kwartaal 2019 verwacht. In september wordt gestart met de werving van medewerkers. Voor de vier woningen zullen ongeveer dertig medewerkers nodig zijn. De functies variëren van verpleegkundige, tot verzorgende, tot helpende en tot gastvrijheidsmedewerkers (bijv. gastvrouw). De mensen krijgen 24-uurszorg, dus er zijn nogal wat mensen nodig. Natuurlijk hebben we het dan ook over parttimers, anders zouden het wel erg veel mensen zijn…, maar fulltime contracten zijn ook welkom.”
Zoals gezegd zijn drie woningen bestemd voor dementerenden en één woning is voor ouderen met een lichamelijke beperking. Denk aan mensen met Parkinson of MS. Er bestaat al een wachtlijst, waarop nog altijd mensen geplaatst worden. Niet iedereen kan op die lijst, want een indicatie is natuurlijk iets waar niet omheen gegaan kan worden. Vera: “Let wel… er is nog niemand écht definitief geplaatst! Plaatsing geschiedt niet op basis van ‘wie het eerst komt, het eerst maalt’. Er wordt gekeken naar mensen die afkomstig zijn uit Zeilberg. Dat wil weer niet zeggen dat mensen uit Zeilberg sowieso voorrang krijgen. Want mensen met een urgentieplaatsing kunnen toch weer voorrang krijgen. Er wordt echter wel gepoogd om mensen uit Zeilberg, indien de indicatie passend is, te plaatsen.”
Hoe ziet zo’n woonboerderij er uit?
Vera: “Per wooneenheid worden maximaal zeven cliënten geplaatst, ieder met een eigen woon-/slaapkamer en badkamer. De huiskamer en de keuken worden per woning gedeeld. Het betreft dus kleinschalig wonen en is dus niet vergelijkbaar met een verzorgingshuis als De Nieuwenhof. Hoewel daar ook gewerkt wordt aan afdelingen voor kleinschalig wonen. De nadruk ligt op samen wonen en samen een huiselijke sfeer creëren. Het is bijvoorbeeld de bedoeling dat er per woning gekookt wordt door de gastvrouw of door een vrijwilliger. Maar cliënten kunnen daar eventueel bij helpen. Zo zouden ze bijvoorbeeld letterlijk hun eigen boontjes kunnen doppen…!” Olaf: “Of het achtererf kunnen kleine dieren worden gehouden. Denk daarbij aan kippen en konijnen. Die dienen ook verzorgd te worden en daarbij kunnen de bewoners ook ingeschakeld worden, als ze dat zelf wensen.
Vera merkt ook dat er best wel mensen die werkzaam zijn in de zorg, trek hebben in Zeilberg. Ze houden van het landelijke. Nou, die mensen kunnen dus al reageren!
Er wordt naar gestreefd om het complex ook een lokale ontmoetingsplaats te laten zijn. Daarmee bedoelt Olaf dat de cliënten altijd bezocht kunnen worden door dorpsgenoten. Samen op een bankje naar de diertjes kijken en een praatje maken. Wel benadrukt hij dat het straks hard nodig is om voldoende vrijwilligers te hebben. Olaf: “Denk aan iemand die koffie schenkt, iemand die bijvoorbeeld een taart komt bakken, als hobby bloemschikken heeft en dat in een van de woningen komt doen. Kortom, bezigheden die je misschien normaliter thuis uitoefent, maar die je ook daar kunt doen, zodat bewoners daarvan kunnen meegenieten.” Vera vult aan: “En dat hoeft niet volgens rooster, het kan vrijblijvend zijn. Natuurlijk kunnen mensen zeggen dat ze elke donderdag in de tuin gaan werken. Als op het achtererf een moestuin, een bloementuin, of iets anders ondergebracht wordt, dan moet je natuurlijk wel verzekerd zijn van een ploeg mensen! We hebben daar trouwens ook contacten over met Kuijpers Farmers uit Walsberg. Dat bedrijf begeleidt mensen die onder begeleiding werkzaamheden verrichten.” Olaf: “Na het achtererf komt het volgende project al kijken; het weiland grenzend aan de boerderijen is in bruikleen. De invulling van dit weiland wordt samen met Agrarisch Zeilberg gemaakt. Dat zou een groen veldje kunnen zijn dat gevuld kan worden met kleinvee; een pony, wat geiten, etc.. Dit is allemaal nog niet uitgewerkt. Prioriteit ligt nu bij de woningen en het achtererf.” Overigens, een aantal voorzieningen, zoals een moestuin of volière voor de bewoners kan alleen tot stand komen door middel van giften. Daarvoor bestaat de Stichting Vrienden van de Zorgboog. Zij zetten zich in om het leven van cliënten en bewoners aangenamer te maken en die niet betaald kunnen worden uit de reguliere budgetten. Vrienden van de Zorgboog hoopt ook op giften om voorzieningen in de de woonzorgboerderijen Zeilberg mogelijk te maken. (informatie: www.zorgboog.nl )
De sollicitatiemogelijkheden voor een plek binnen de zorg zijn inmiddels van start gegaan. Op de site van De Zorgboog wordt vermeld hoe men reageren. Voor vrijwilligers geldt dat ze zich ook al aan kunnen melden. Via de website www.werkenbijdezorgboog.nl, kun je kiezen voor de button ‘vrijwilligers’. Je kunt ook een mail sturen naar info.vrijwilligers@zorgboog.nl, dan kun je ook meteen aangeven op welke manier je vrijwillig bezig kunt zijn.
“Hopelijk krijgt het een plek in de Zeilbergse gemeenschap. Een plek voor mensen die de zorg nodig hebben, maar ook een plek in het hart van de Zeilbergse inwoners, die veelvuldig de woningen bezoeken. De samenwerking met verenigingen, basisschool, peuterspeelzaal, etc. kan ook mooi zijn en zal ook aangegaan worden. Zover is men nog niet, maar het gaat zeker komen!”, zo sluit Vera het interview af. En dan gaan ze samen naar de volgende vergadering… Er is nog heel veel te doen, maar de vormen teken zich duidelijk af!