“Laat het bier maar lopen en gooi die volumeknop eens open!”

Woensdagavond hadden we redactievergadering. Ik stelde de vraag wie er een verslag wilde schrijven van het kletskampioenschap, omdat ik niet zeker wist of Rien van de Ven die klus weer op zich zou nemen. Ik vertelde dat ik van de carnavalsstichting twee kaartjes had gekregen voor het kletskampioenschap, voor de redactie van het Kontakt. Ellen van Berlo reageerde meteen met: “O, dat doe ik dan wel. Leg de kaartjes maar klaar, dan kom ik ze wel een keertje ophalen”. Donderdagavond zat ik met Werner van den Berkmortel aan de bar bij ’t Vertierke. Natuurlijk ging het over de tips die moesten leiden tot de naam van de nieuwe prins. Die dag was de laatste tip bekend geworden: Hij is op menig feestje geweest. Ook de andere tips kwamen ter sprake. Zo waren we het eigenlijk wel eens dat de nieuwe prins niet in de Kulert gezocht moest worden. Dat buurtschap herbergt immers al drie oud-prinsen! Zondagavond fiets ik met een redactiegenoot, die zich de voorafgaande donderdag ook met het gesprek bemoeid had, richting de Kulert. We zijn op weg naar de nieuwe prins! Op weg naar Prins Werner d’n Uurste en Prinses Ellen…! Prins en prinses worden bij de Pottenbakkers maakt duidelijk iets slechts los in de mens: Je gaat er onbeschaamd door liegen!

Een eindje de Kulert op, maakt een gigantische carnavalssteek duidelijk dat je aangekomen bent bij het stulpje van het nieuwe prinsenpaar. Nou ja, stulpje… Je bent op de Kulert, wonne! Als we de fiets achter het huis stallen, staat de nieuwbakken prins een shaggie te roken. In de garage zien we mensen, horen we muziek en zien we feestverlichting. Je kunt dan wel de scepter zwaaien over een heel dorp, roken in je eigen paleis is duidelijk uit den boze! Ellen is bezig met haar verjaardagspartijtje. We mogen aansluiten en worden verwend met koffie en vlaai of bier.

Ik kijk het met grote ogen aan… Zijn jullie niet moe? Gisteren (vanmorgen) is het natuurlijk erg laat geworden en vanmorgen was het traditioneel weer vroeg uit de veren om de veren op de steek te zetten vanwege de foto’s die gemaakt moesten worden…!?

Werner lacht en terwijl hij nog een flesje Warsteiner opentrekt, zegt hij: “Nee hoor. Ja, natuurlijk, het was laat vanmorgen. Om half vijf gingen de laatsten naar huis. Maar nee, we hoefden er vanmorgen niet vroeg uit. De foto’s zijn al veel eerder gemaakt! Dat kon, hè, de jongens wisten het al een maand!”

Dat behoeft uitleg, natuurlijk.
“Onze Harm moest een werkstuk maken voor school en hij startte de laptop op. Toen hij Word opstartte, kwam hij bij een document uit over mijn prins zijn… Even later stond hij bij me en volgde dit soort dialoog: ‘Pap, jij wordt prins, hè?’ ‘Och jongen, hoe kom je daar nou weer bij?!’ ‘Nou, dat staat hier. In de computer.’ ‘Oooh, nee jongen, dat is voor het werk!’ ‘Nee hoor pap, dat gaat over jou. Jij wordt prins bij de Pottenbakkers…’ Tja, toen kon ik niet anders dan het maar bekennen. Ook Bart is toen maar meteen bijgepraat. Kijk, en daardoor konden we vanmorgen uitslapen, want de foto’s hebben we al eerder laten maken”, vertelt Werner met een grote grijns op zijn gezicht. “Ze moesten wel beloven dat ze het geheim zouden houden en dat hebben ze echt gedaan. Pas drie dagen voor het prinsenbal wilden ze het per se tegen iemand vertellen. Oma werd de uitverkorene om in het geheim te mogen delen. Zo kwam het dat Martha het al wist. Opa moest dan ook maar deelgenoot worden. Leo reageerde door te zeggen: ‘Ge kàànt zoveul zegge, mèr dè gloif ik nie. Ik gloif dè pas as ie straks op ’t podium sté!’ Nou ja, gisteren was het dan zover. Hij kon er nog altijd niet over uit.”

Het gerucht gaat al langer dat de prins dit jaar al snel had toegehapt. Klopt dat?

De prinses mengt zich ook in het gesprek. “Ja, in juni al hebben we toegezegd. Op 23 juni werd jij gebeld.” Werner: “Klopt. Ik heb toen gezegd dat ik eerst nog bedenktijd nodig had. Ik wilde het namelijk bespreken met mijn maat met wie ik de geluidsinstallaties plaats en bedien. Er staan zoveel afspraken gepland en als ik prins zou worden, zou dat betekenen dat ik nogal eens verstek zou moeten laten gaan. Hij zou er dan alleen voor staan of we moeten mensen inhuren. Dat kon ik niet alleen beslissen. Mijn maat zei direct dat ik het moest doen, als ik er zin in had. Zo vaak zullen ze je daar niet om vragen, zo redeneerde hij.” Ellen: “We hebben het er samen nog even over gehad en we kwamen tot de conclusie dat als we ooit het prinsenpaar wilden zijn, dat dit dan het moment bij uitstek was. Harm en Bart zijn nu elf en kunnen het helemaal bewust meemaken en dat is toch wat je wilt. De knoop was dus nogal eens ooit doorgehakt!” En Werner: “Ze hebben dus precies op het juist moment gebeld!” Na een korte pauze voegt Werner toe: “Net in het weekend nadat het gevraagd was, zaten we met wat vrienden bij elkaar, toen een van hen vroeg of ik prins zou worden, als ik daar om gevraagd werd. Ik reageerde met een twijfelloos “Neje, netuurlijk nie!” (Wat zei ik al over het liegen? red.)

Nou, toen was het zaterdagavond. De avond van de onthulling. Hebben jullie daar nog reacties op?

“Het was om te stikken zo heet in dat pak en in die bak!”, lacht Werner. Er was bij bijna niemand sprake van zenuwachtigheid vooraf. Alleen Bart had wat last van kriebels in de buik. De reacties nadat het doek gevallen was, waren volgens Werner en Ellen ook hartverwarmend. “We werden goed ontvangen, geloof ik dat ze dat noemen”, zegt Ellen. “Maar het was wel bijzonder”, volgens Werner. “Je kent wel wat mensen van de carnavalsstichting en een heleboel ken je van gezicht. Maar als ze dan na zo’n avond plotseling bij je thuis zitten voor de after-party, dan ken je ze eigenlijk nog altijd niet. Bart zei dat hij het wel heel bijzondere mensen vond…!” Opnieuw die brede grijns. De reacties van de zonen zijn sowieso best leuk. Zo kwam Bart, het feestnummer van de twee, al snel tot de conclusie dat hij nogal eens vrij zou moeten vragen van school. “We moeten toch ook best vaak overdag weg”, verklaarde hij zijn mening. “We leren de mensen voor de carnaval nog wel beter kennen, ook al zijn er minder vooravonden vanwege de tijdsdruk”, gaat Werner verder. “Binnenkort gaan we met de hele raad de foto’s naar de cafés brengen en dan moeten we maar flink contact maken.” Ellen bevestigt dat vermoeden: “De band zal ongetwijfeld nog flink groeien. We moeten het maar over ons heen laten komen, zegt iedereen, dus dat doen we dan maar.”

Jullie zijn toch ook niet echt onbekend met het carnaval in Zeilberg? In 2002 was de vader van Ellen immers prins Leo over de Pottenbakkers…!

“Dat klopt, maar heel veel weet ik daar niet meer van. Althans ik heb dat niet allemaal helder meer voor de geest”, zegt Ellen. “De tijd is natuurlijk ook flink veranderd. Zo hadden we vanmorgen wel 200 appjes en reacties op facebook. Dat had je toen nog niet.” “Als het over reacties gaat, dan wil ik ook nog wel reageren”, zegt Werner lachend. “Het is niet te geloven waar de reacties vandaan komen. Ik heb vroeger veel muziek gemaakt en daardoor heb ik een nogal wijdverbreide kennissenkring. Vanuit Limburg kwamen ze bijvoorbeeld; via facebook verspreidt het nieuws zich razendsnel. Toch leuk, dat ze je nog kennen…!”

Oké…, jullie zijn ingewijd in het carnavalsgebeuren. Toch de vraag: Waar kijken jullie het meeste naar uit?

Ellen hoeft niet lang na te denken. “Ik ben erg benieuwd naar het scholenbal. De jongens ook, trouwens. Die zaten tot voor een paar jaar terug op de basisschool Zeilberg en ze komen dan hun oudklasgenootjes tegen op die middag. Als ze tenminste vrijaf krijgen bij de Hasselbraam…! En verder weet ik dat de optocht echt een hoogtepunt is. De hele maandag trouwens wel. Daar kijk ik het meeste naar uit!” Werner blijkt het advies van de prinsenkiescommissie en de andere leden van C.S. De Pottenbakkers echt ter harte genomen te hebben: “Ik laat het gewoon over me heen komen. Ik kijk dus uit naar de hele carnaval en dan samen met de twee jeugdprinsen er een geweldig feest van maken.”

Verwachten jullie een flinke toeloop uit jullie eigen kring?

Werner, die zijn jeugd vooral doorbracht in de Spoorlaan in Deurne, heeft zich vanaf zijn middelbare schooltijd toch georiënteerd op Zeilberg. Vroeger ging hij bijvoorbeeld vaak biljarten in de Mallemeule bij Henk en Drea Kroezen, maar ook zijn stapavonden waren in Zeilberg. Inmiddels heeft hij dus een vriendenkring die zeker ook uit de Zeilberg afkomstig. Hij werkt als bedrijfsmanager bij Variant Facility Service en daar zullen ongetwijfeld ook collega’s zijn die hun gezicht zullen laten zien. Hij heeft jarenlang muziek gemaakt en verzorgt nu het geluid bij bijvoorbeeld feesten met zijn CRS Audio Solution en dan is hij al decennia lang actief voor toneelgezelschap De Klotlanders. Dat zijn ook echte ‘feestbeesten’, dus die zul je ook wel tegenkomen! De familiekring is best klein. Zowel Werner als Ellen hebben ieder een broer en een zus. Daar is dus geen gigantische mensenmassa van te verwachten. “Ze zullen zich wel aansluiten bij de vriendenclub, die is best groot”, zegt Ellen. Zij is werkzaam bij het Streeckhuys (met ‘ck’ en ‘uy’) en heeft een grote vriendinnenclub. Bovendien maakt Ellen deel uit van de redactie van het Kontakt. Misschien dat daar ook nog iets uit voortkomt…

Oké…, hebben jullie er al zin in?

Ellen gekscherend: “Wat zal ik zeggen…, het moet nog een beetje indalen. We zijn er nog niet aan gewend, hè, maar dat kan ook nog niet. Het begin is nog maar net gemaakt.” We weten dat Ellen een mens vol emoties is. Een vriendin komt binnen na een bezoek aan een bruiloft in Denemarken. De tranen rollen al snel over de wangen bij de prinses.Dat wordt nog wat op carnavalsdinsdag! Drie keer afleggen en jullie gaan zelf als laatste! Je kunt de Pottenbakkers wel alvast inlichten, zodat er dozen tissues voorhanden zijn!

“Ja, ik ben een echte jankerd. Werner niet, die is heel nuchter in die dingen. Dat wordt dus nog wat!”, kijkt Ellen nu al wat bangig vooruit.

Nou ja, een traantje bij de prinses, maar gegarandeerd ook menige lach bij beiden. Dit paar houdt van gezelligheid, zoekt die op of maakt die zelf. De Pottenbakkers hebben volgens ons weer een prima keuze gemaakt. We wensen het prinsenpaar en hun kinderen een geweldige carnaval 2016 toe en eerlijk gezegd zijn we eigenlijk best bang dat we er zo af en toe bij betrokken raken…

Alaaf!!!