Gezien: Toneelgezelschap De Klotlanders – Den Draai Zeilberg – Titel: Tom, Dick en Hannie (originele titel: Tom, Dick and Harry) – Regie: William v.d. Heijden – Klucht in twee bedrijven.

Het wordt doorgaans gezien als ‘gepast’: Na afloop van een toneelstuk staan enkele mensen op – vaak familie of anderszins betrokkenen – waarna de meeste andere belangstellenden ook meedoen met de staande ovatie. Vrijdagavond jl. was die staande ovatie toch van een andere orde. Het stuk zat erop en als afgesproken en zonder uitzondering rezen de bezoekers op uit hun stoel, om de spelers van toneelgezelschap De Klotlanders onder te dompelen in een welverdiend applaus! Zij brachten een klucht, die alles in zich had wat van een klucht verwacht mag worden. Zonder uitzondering gespeeld op hoog niveau, met snelheid, deurenspel, verrassing en ongelooflijk veel lachwekkende situaties. De complimenten mogen hiervoor ook gegeven worden aan de auteurs, het Engelse duo Ray en Michael Cooney. Zij bewijzen met dit stuk dat er geen einde hoeft te komen aan het stapelen van leugens, als de situatie daar maar om vraagt…

Door: Martien van Rijt

Stel je voor: een gelukkig echtpaar kan zich nog maar één ding wensen, een kind. Het wil niet op een natuurlijke manier lukken en dan is adoptie een mooi alternatief. Maar om daarvoor in aanmerking te komen, moet je natuurlijk wel bewijzen dat je een kind een kindvriendelijke omgeving kunt bieden. Het echtpaar Linda en Tom Swinkels had zich daarom helemaal voorbereid op de komst van mevrouw Klok van het adoptiebureau en die komst was nu aanstaande!
Als Linda nog snel een fris bosje bloemen gaat halen, komt er een vervelende verrassing binnen wandelen. De broer van Tom, Dick, is een paar dagen naar Frankrijk geweest en heeft in Calais een illegaal vrachtje in de bestelbus van Tom geladen: sigaretten en cognac. Maar er zijn, zonder dat Dick het in de gaten had, ook enkele illegalen het busje ingekropen; vluchtelingen die op die manier weg wilden komen uit de benarde situatie in de Franse kustplaats.
Dan verschijnt ook Hannie, de zus van de gebroeders Swinkels, ten tonele. Deze onbehouwen, maar goedbedoelende vrouw heeft een luguber plannetje uitgedacht. Als nachtwaker heeft ze toegang tot studiemateriaal in het ziekenhuis. Studiemateriaal bestaande uit delen van overledenen. Omdat de prijs van het huis dat Linda en Tom willen kopen te hoog is, ziet Hannie mogelijkheden om het huis minder aantrekkelijk te maken op de huizenmarkt. Dat wil ze doen door menselijke resten in de tuin te begraven, voordat aannemer Franssen op die plek een serre gaat bouwen. Haar plan is simpel: Franssen vindt de resten, met een heleboel heisa als gevolg en een koper voor het huis zal moeilijk te vinden zijn.
Tom zit plotseling met een hoop problemen. Hoe kan hij al die drukte en het in stukken gehakte en stinkende lijk op tijd uit zijn huis krijgen? Mevrouw Klok is immers in aantocht…
Telkens weer als hij een oplossing gevonden heeft door een leugentje te vertellen, doet zich een volgende probleem voor en moet hij opnieuw iets bedenken. Een onuitputtelijke opstapeling van problemen en leugens om die problemen op te lossen, wordt de kijkers voorgeschoteld.

Spel
Regisseur Van der Heijden heeft zich prima van zijn taak gekweten, zeker ook waar het gaat om de typecasting! De zware rol van Tom werd toebedeeld aan Pieter Manders. Hij speelde (op zijn 50e verjaardag!) de sterren van de hemel! Manders had een hoeveelheid tekst om u tegen te zeggen, maar hij had daar geen problemen mee! Zijn echtgenote Linda werd gespeeld door Diana Daelmans, die al meteen in het eerste bedrijf een opvallende groei liet zien; het was immers pas haar tweede stuk. Dick werd gespeeld door Geert van Nunen, een zekerheidje bij De Klotlanders. En dat geldt ook voor de vertolker van de rol van Hannie. Marina van den Munckhof kon daar helemaal haar ei in kwijt. Achterover vallen door een raam was een geweldig alternatief voor het gebruik van een deur, zo bleek. Tot vier keer toe verdween zus Hannie zo uit huize Swinkels! Johanna Hoonings en Ineke van der Kaag bleken uit het juiste hout gesneden te zijn om de rollen van de twee vluchtelingen te spelen. Hilarisch was Hoonings als dronken trompetspeelster en Van der Kaag wist het hoofd van Dick op hol te brengen. Johan Koolen had het als agent Van Deutekom af en toe moeilijk met de tekst, maar ook hij scoorde een voldoende. De rollen van Margareth Reijnders en Martien Sleegers als, respectievelijk mevrouw Klok en Boris, de Russische maffiabaas die geld wilde verdienen aan de nood van de vluchtelingen, waren kleiner, maar werden toch ook sterk neergezet.

Kaders
De decorbouwers hadden gezorgd voor een zeer bruikbare huiskamer. Het inbouwen van een trap en het al genoemde venster, maakten meer afwisseling mogelijk tijdens het herhaaldelijk aanwezige deurenspel, dat zo onmisbaar is bij een klucht.
Licht en geluid was prima verzorgd, net als de aankleding van het decor. Hiermee was gezorgd voor de, o zo belangrijke, kaders die nodig zijn om een stuk goed te kunnen brengen.

Geste
Terugkijkend op een mooie avond, kunnen de Klotlanders en de bezoekers tevreden zijn. Zo’n 120 mensen hadden de weg naar gemeenschapshuis Den Draai in Zeilberg gevonden en onder hen waren bij verrassing ook voorzitter Charles Damen en zijn echtgenote. Vorig jaar werden zij geconfronteerd met een verschrikkelijk drama. Mevrouw Damen werd getroffen door een gesprongen aneurysma in de hersenen, waardoor zij compleet rolstoelafhankelijk werd. Middels crowdfunding wordt geld ingezameld om het huis van de familie Damen zo aan te passen, dat ze weer thuis kan wonen. De Klotlanders leggen een deel van elk verkocht kaartje in en ook de beheerders van Den Draai deden mee met die sympathieke daad, door een deel van de baromzet af te dragen. Die geste zal zeker ook meegespeeld hebben bij het feit dat het nog lang gezellig bleef in de foyer van Den Draai!

Meer opvoeringen:
25 maart: CC Martien van Doorne, Deurne – 2 april: Parochiehuis, Bakel – 10 april: Gerardushuis, Walsberg – 16 april: Den Draai, Zeilberg.